کاف و گاف و ماه و ميم


شبِ عجيبِ گريه و
اين همه شميم؟
هی شرحه شرحه‌ی اين کاف و گاف
لبِ در بوسه از لام و لا
از ماه و ميم!


چه انتظارِ ترا که هر نَفَس
حتایِ همين هيچ و هی که چه!
من رفته‌ی گُمَم
تو بی‌نرفته‌ی اصلا ميایِ من!


بهاری بکن، بيا، بيا به کيف و الغَشا بيا
غلتيده‌ی عَشا، هوشِ نيامده از شرحه‌ی سروش

| بازگشت به فهرست |