سِرُالسَوا


اين دانای گندم است
با قَسَم‌ها بی‌حَواش!


گفت بچين ای خليفه الخلاص،
بچين و خلاصم کن!


تبعيدِ تا از گليمِ حروف
بريده پا از گفتِ سربه‌دار.


هی سر به تویِ چاه
گرگِ بی‌گريه، برادرم
قسم نخور!
اين دانای گندم است

| بازگشت به فهرست |